Το έβδομο σκέλος του Μεγάλου Μονοπατιού συνδέει τις ορεινές Μηλιές με την παράκτια Άφησσο, περνώντας μέσα από την κοιλάδα του Παναγιώτικου ρέματος.
Η διαδρομή είναι αρκετά μεγάλη και έχει αξιόλογες υψομετρικές διακυμάνσεις. Μεγάλο μέρος της διαδρομής ακολουθεί χωματόδρομους, ευτυχώς με μηδενικό κυκλοφοριακό φόρτο.
Η διαδρομή ξεκινά από τις Μηλιές και κατηφορίζει προς την περιοχή Παναγιώτικο. Εκεί συναντάμε τον ομώνυμο ταμιευτήρα νερού που υδρεύει τους οικισμούς του νοτίου Πηλίου. Περνάμε πάνω από το φράγμα της τεχνητής λίμνης και συνεχίζουμε προς τους Αφέτες, ένα από τα πιο δραστήρια χωριά του Νοτίου Πηλίου. Από εδώ κατηφορίζουμε προς την Άφησσο, μικρό παράκτιο οικισμό με αρκετές εξυπηρετήσεις και τουριστικές παροχές.
ΜΟΝΕΣ - ΟΙΚΙΣΜΟΙ
Αφέτες
Οι Αφέτες είναι ένας εκτεταμένος οικισμός σε υψόμετρο 300μ. Τα σπίτια του απλώνονται αμφιθεατρικά σε δυο συγκλίνουσες πλαγιές και αυτό προσδίδει στον οικισμό μια ιδιαίτερη αισθητική. Αρχιτεκτονικά στολίδια του χωριού είναι τα τρία πέτρινα τοξωτά γεφύρια και στολίδια τη φύσης οι τρεις καταπράσινες ρεματιές. Πέντε γραφικά ξωκλήσια, η πλακόστρωτη πλατεία και το παλιό ελαιοτριβείο είναι μερικά από τα στοιχεία που προτρέπουν στον επισκέπτη να αφιερώσει λίγο χρόνο εξερευνώντας τον οικισμό. Εντυπωσιακά γέρικα πλατάνια και η μεγαλόπρεπη εκκλησία του Ιωάννη του Προδρόμου με το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο κοσμούν το κέντρο του χωριού.
Άφησσος
Πρόκειται για έναν παραθαλάσσιο οικισμό, που αγγαλιάζει τον όρμο. Σύμφωνα με το μύθο, εδώ σταμάτησαν ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες για ανεφοδιασμό και προμήθεια νερού από την κρήνη που αναβλύζει στην κεντρική πλατεία πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους για τη μακρινή Κολχίδα. Γι’ αυτό το λόγο η πλατεία του χωριού ονομάζεται «Αργοναύτες». Συνδυάζει με αρμονία το νησιώτικο χρώμα και τις όμορφες ακρογιαλιές με τα πηλιορείτικα χαρακτηριστικά. Στο Δέλτα της Αφήσσου υπάρχουν ερείπια φρουρίου, τάφοι και λείψανα υδραγωγείου ως μάρτυρες της μακρόχρονης ιστορίας του οικισμού.
Παλαιά μονή Αγίου Νικολάου στις Μηλιές
Μοναστήρι του 18ου αι. που υψώνεται δύο περίπου χλμ ανατολικά των Μηλεών. Λίγα λείψανα κελιών περιβάλλουν το καθολικό του ναού, το οποίο είναι το μόνο τμήμα που σώζεται ακέραιο μέχρι σήμερα. Η σκεπή του καθολικού είναι δίρριχτη με πλάκες και στον πέτρινο νάρθηκα υπάρχει πλούσιος αγιογραφικός διάκοσμος όπως και σε όλους τους τοίχους μέσα και έξω από το ιερό. Χαρακτηριστικές απεικονίσεις είναι ο Άδης με τη μορφή του θηρίου καθώς και ο Ιωνάς που βγαίνει από το κήτος. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των Μηλιωτών, στο μοναστήρι ζούσαν πολλοί μοναχοί και λειτουργούσε βιβλιοδετείο. Ο χρόνος διάλυσης της μονής είναι άγνωστος.
Συμβουλές
Θα βρούμε πόσιμο νερό μόνο εντός των οικισμών.
Επισημάνσεις
Το σύνολο της διαδρομής ακολουθεί βατά μονοπάτια και σε μεγάλο βαθμό δασικούς δρόμους. Προσοχή στη σήμανση, ειδικά στις διασταυρώσεις του αγροτικού δικτύου.