Το πέμπτο σκέλος του Μεγάλου Μονοπατιού του Πηλίου είναι μια απαιτητική πορεία μήκους 24 χιλιομέτρων και συμπυκνώνει όλη τη μαγεία του Πηλίου συνδυάζοντας πολλά διαφορετικά πεδία κίνησης και τοπία.
Ο περιπατητής κινείται μέσα σε ατμοσφαιρικά δάση οξιάς, στην περιοχή γύρω από τα Χάνια και σε βραχώδεις ράχες κοντά στο Σχιτζουραύλι, βυθίζεται στους κρυφούς όρμους του Αιγαίου και ανηφορίζει σε δάση καστανιάς και οπωρώνες.
Από τα Χάνια, περνάμε το Σχιτζουραύλι και τη Δραμάλα, δυο από τις ψηλότερες κορυφές του Πηλίου και κατεβαίνουμε στο Μούρεσι. Η πορεία χαμηλώνει ως την εξωτική Νταμούχαρη, μοναδικό φυσικό λιμάνι της περιοχής που συνδέεται με ένα έντονα ανηφορικό, αλλά καλοφτιαγμένο καλντερίμι με την Τσαγκαράδα. Με πολλές εναλλαγές τοπίου και κατεύθυνσης, φτάνουμε μέχρι την πλατεία των Ταξιαρχών, κοινωνικό πυρήνα μιας εκ των τεσσάρων συνοικιών της Τσαγκαράδας.
Ποσοστιαία κατανομή
σε κατηγορίες βατότητας
Ποσοστιαία κατανομή
στις υψομετρικές ζώνες
Υψομετρικό προφίλ
Υψόμετρα αφετηρίας - προορισμού
και μέγιστο ύψος
ΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ
Μούρεσι
Το Μούρεσι αποτελεί ένα τυπικό πηλιορείτικο χωριό που στηρίζεται στο βουνό, αλλά αγναντεύει την άγρια θάλασσα. Χτισμένο σε υψόμετρο 350μ. είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά του Πηλίου. Τα μεγάλα αρχοντικά, η κεντρική πλατεία, οι εκκλησίες και τα ξωκλήσια με τα ξυλόγλυπτα τέμπλα είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του χωριού. Όλος ο οικισμός είναι πνιγμένος στο πράσινο, ενώ τρεις μεγάλες φλαμουριές αγκαλιάζουν την πλατεία, με τον περίτεχνο μητροπολιτικό ναό της Αγίας Τριάδας στο κέντρο της.
Λόγω της εξαιρετικής θέας που παρέχει ονομάστηκε από τους παλαιότερους κατοίκους του Καραούλι. Στο Μούρεσι, και συγκεκριμένα κοντά στο λόφο Τσούκα, υπάρχει σπήλαιο πλούσιο σε σταλαγμίτες και σταλακτίτες, στο οποίο πιστεύεται ότι ζούσαν οι Κένταυροι και ονομάζεται Σπηλιά του Χείρωνα.
Νταμούχαρη
Μικρός παραδοσιακός οικισμός ψαράδων, που αποτελεί το καλύτερα προφυλαγμένο φυσικό λιμάνι της περιοχής. Υπήρξε το μοναδικό επίνειο για το Μούρεσι και την Τσαγκαράδα. Διαμορφώνονται δύο όρμοι, το γραφικό λιμάνι στα βόρεια και μια άγρια παραλία με λευκό βότσαλο νοτιότερα. Μέσα στους ελαιώνες και το παραλιακό δάσος κρύβονται λίγα παλιά κτίρια και αρκετά νεόδμητα σπίτια σε παραδοσιακό στυλ.
Στη μικρή χερσόνησο ανάμεσα στους δύο όρμους διακρίνονται τα ερείπια ενετικού κάστρου, που παρείχε προστασία από τις επιδρομές των πειρατών. Σήμερα, η Νταμούχαρη παραμένει το πιο γραφικό λιμανάκι στην ανατολική ακτή του Πηλίου.
Τσαγκαράδα
Η Τσαγκαράδα είναι ένα αρκετά απλωμένο χωριό, καθώς στην ουσία αποτελείται από τέσσερις μικρότερους οικισμούς, που παίρνουν το όνομά τους από τις αντίστοιχες εκκλησίες: Άγιοι Ταξιάρχες, Αγία Παρασκευή, Άγιος Στέφανος και Αγία Κυριακή. Από αυτές, η παλαιότερη είναι αυτή του Αγίου Στεφάνου, η οποία χτίστηκε το 1746.
Η Τσαγκαράδα ευτυχεί να έχει κοντά της τις πανέμορφες παραλίες του Μυλοποτάμου, της Φακίστρας και της Καραβοστασιάς, συνδυάζοντας υπέροχα το βουνό με τη θάλασσα.
Η Τσαγκαράδα έχει 784 κατοίκους και ανήκει, ως έδρα της τοπικής κοινότητας Τσαγκαράδας, στη δημοτική ενότητα Μουρεσίου του καλλικρατικού Δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου.
Η Αχιλλοπούλειος Εμπορική Σχολή Τσαγκαράδας ιδρύθηκε το 1865 με χορηγία των αδελφών Αχιλλόπουλου και δεχόταν σπουδαστές των εμπορικών επιστημών από ολόκληρη την Ελλάδα. Το κτίριο της υπέστη ζημιές στον σεισμό του 1955 για να αναστηλωθεί το 2001. Σήμερα στεγάζει τον πολιτιστικό οργανισμό του Δήμου, ενώ στους υπαίθριους χώρους της λαμβάνει χώρα ποικιλία εκδηλώσεων, προβολών και εκθέσεων.
Η Νανοπούλειος Σχολή κτίστηκε με δωρεά του Νικολάου Νανόπουλου στις αρχές του 20ου αιώνα, λειτουργώντας αρχικά ως Οικονομικό Γυμνάσιο. Σήμερα, το εντυπωσιακό πετρόχτιστο κτίριο στεγάζει το Δημοτικό σχολείο της περιοχής.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το πέτρινο μονότοξο γεφύρι που ενώνει την Τσαγκαράδα με το γειτονικό Ξουρίχτι, γεφυρώνοντας το ρέμα του Μυλοποτάμου. Το μοναδικό αυτό τεχνικό έργο κατέρρευσε πρόσφατα.
Συμβουλές
Η πορεία είναι πολύ μεγάλη και περιλαμβάνει κίνηση σε βραχώδες πεδίο που μπορεί να καταπονήσει αθροιστικά τον λιγότερο μυημένο πεζοπόρο. Η τελευταία ανάβαση από την παραλία της Νταμούχαρης προς την Τσαγκαράδα είναι αρκετά επίπονη για όσους έχουν ήδη διανύσει όλο το ημερήσιο τμήμα. Παρόλα αυτά μπορεί κανείς να διακόψει την ημερήσια πορεία στην παραλία της Νταμούχαρης όπου υπάρχουν μερικοί ξενώνες. Νερό συναντάμε στα Χάνια και εντός των οικισμών.
Επισημάνσεις
Η διάσχιση του ορεινού τμήματος, από τις Αγριόλευκες μέχρι και χαμηλά στη Δραμάλα, υπόκειται στην επίδραση των καιρικών συνθηκών, που είναι ιδιαίτερα ευμετάβλητες και επηρεάζονται από το εκτεθειμένο στους ανατολικούς ανέμους Πήλιο. Το χειμώνα, το τμήμα αυτό είναι κάτω από βαθύ χιόνι. Εξοπλιστείτε κατάλληλα.
